Eşime hitaben...

İşte seni tam bu ağacın yanında beklemiştim o gün... Şimdiki birlikteliğimize adım atmaya karar verdiğimiz o gün çok heyecanlıydım, hala aynı heyecanı damarlarımda duyuyorum, tıpkı şu an bu satırları yazarken olduğu gibi..

Kırgınlık-Kırılmak-Kırıcı Olmak

Bir bardağı düşürürsün elinden kırılır, tuzla buz olur kazara, bazen de bile isteye atarsın yere, kırılsın diye, öfkeni o nesneden almak istersin, başka yürekleri kırmayayım diye...

Yeni doğan olmak...

 

Bugün benim gibi doğan var mı? Yıllar yıllar evvel doğan, ya daaaa şimdi şu dakikalarda doğan :) Ben tam 33 sene evvel doğmuşum. Bu Mutlu Yıllar hepimize olsunnn :)

Özcan Deniz'den Evim Sensin!

Geçtiğimiz Cumartesi Birnur ve Koray ile sinemaya gitmeye karar verdik. Koray'ın ısrarlarına dayanamayıp ağlayacağımı bile bile :) 4'ümüz birlikte baktık ki biletler alınmış, içeriye giriyoruz, dedim ki; "mendillerimi hazır edin." :)

Kime bakmıştınız?? :):):)

Ben bu Allahımın özene bezene yarattığı bebişi ne zaman görsem, hem şükredesim hem de gülesim geliyor :) Ama bakar mısınız? Nasıl da meraklı gözlerle poz vermiş :) En mutsuz anınızda bu foto karşınızda dursa üzülmeniz mümkün olur mu hiç?

Melankolik yanım...

 

 

Bembeyaz çiçeklerdi umutlarım,

Sen geldin hayatıma, hepten köklerimi saldım.

Artık sevginle tomurcuklanan çiçeklerim,

Birlikte yeşerecek, elele, geleceğe... 

 

 (T.Y. Kasım 2012)

 

Sanal Dostlarım, Hepinize Teşekkürler...

 

Blogum da 50. yazımı yayımladım bugün. Çok hoş bir duygu. Bu blog'da yemek tariflerimin, yazılarımdan çoğunlukta olabileceğini aslında başlangıçta düşünmemiştim. Ama  Canım Cahide Ablamdan sonra, sürekli yeni yemekler deneme isteğim arttı ve tabiiki de sizlerle paylaşma isteğim...

Biraz melankolik, biraz gerçek...

Gece İncir Reçeli adlı Türk Yapımı, dramatik bir film izledik eşimle. Tabi ben yine gözyaşlarımı tutamadım L. Açıkçası Türk filmlerinde geldiğimiz nokta beni gerçekten çok mutlu ediyor, farklı bir konu ve farklı bir tarzı vardı, eşime göre film, biraz durağandı, ama bence başarılıydı.

Bayram kapımızdan şöyle bir huuu dedi :):)

Ne çabuk geldi ve geçti, anlayamadık. Dinlenemedik de.. :( Ziyaretlerimiz çok kısa sürdü, bize uğrayansa hiç olmadı :( Demekki biz daha eskimedik diye moral vermeye çabaladım kendime :) Gelgelelim, Bayramların en hüzünlü yanı mezarlık ziyareti oluyormuş, bunu 3 senedir ne yazık ki öğreniverdim.

Bugün Kadir Gecesi

Aylardan en bereketlisi Ramazan, günlerden en değerlisi Kadir Gecesi…

Hayatımızın her anında dualarımız bizi Rab'be yakınlaştırır. Bu geceyse her zamankinden daha da önemli. Mümkün olduğunca Akşam namazından sonra dualarımızı eksik etmeyelim, af dileyelim, içimize sığınalım, Rab'bimize yakınlaşalım. Herkese bol huzurlu bir gece diliyorum. Dualarınızın benimle olsun, benimkiler sizlerle olacak, inşallah.

Ailemle İftar Yemeği

Abim, bizi geçtiğimiz Pazar akşamı İftar'a götürdü. Belki yıllardır ilk defa beraber yediğimiz İftar Yemeği'ydi bu. Çekirdek ailemiz, babamsız bir Sofra...

Evin bereketi

 

Geçen hafta İftar Soframda,  9 kişiyi ağırladım, canım kardeşim Esma sayesinde altından başarıya kalktık (Bu seferlik Denizcim gelemedi). O kadar güzel bir hava oluştu ki evimde, anlatamam. Yetmez düşüncesiyle yapılmış yemeklerim, ertesi iki günde bile sofralarımızı şenlendirdi :)

İftar Soframın baş tacı; Cahide hanımın sitesinden bulduğum Müjeddere (Mercimekli Pilav) oldu, denemenizi tavsiye ederim. Diğer yemeklerin dışında, favori tatlım, Güllaç'tı. :)

İftarın tadı her zaman ayrıdır benim için, daha öncede bahsetmiştim; Bereket, bolluk, dualarla dolu bir sofra. Herkese böyle sofralar nasip olsun, dışarıda onca aç kardeşlerimiz varken belki bu kadar özenli sofralar hazırlamak doğru olmuyor ama yine de içimiz rahat etmiyor ki, şu da olsun bu da olsun diyerek; bir bakıyorsun onca çeşit...

Ramazan ayını yarıladık, şurada bayram sabahına ne kaldı ki, bol dualı İftarlarınız olsun...

Bucketzzzzz, abicim ellerine sağlıkkk

Ne zamandır yazamıyordum, bir türlü blog'umu açacak halim olmadı nedense kaç gündür :( Oysa fırsatım vardı.. Neyse size Benim dahi abimin oyunu Bucketz'dan söz ederek başlamak istiyorum güne... Iphone'u olanlar, bağımlılık yaratan bir oyun bu, lütfen bir kez deneyin, ben bugünlerde her boş anımda onla oynar oldum, Her level'i ayrı renklerde, her oyunda farklı karakterler, objeler, dialoglar okadar keyifli ki anlatamam...

Abicim ellerine sağlık, seninle gurur duyuyorum...

Yine Ramazan geldi, sen yoksun Baba...

Annem masayı donatırdı çok eskiden. Babam masada illaki kahvaltılıklarda olsun isterdi. Yapılan onca yemek, kahvaltı edildikten sonra yenirdi, hatırladığım en eski Ramazan soframızda, "ailece".

Bu sabah yağmur var, İstanbul'da...

Bu sıcakların ardından, Rabbimin bir lütfu, Yağmur...

Bende bu havaya uygun slow müziklerle güne başladım; Sezen'den "Geçer", İncesaz'dan nostaljik şarkılar...

Yağmur bana göre huzuru anımsatıyor. Bizim şu kısacık hayatta bulamadığımız, bulmaya çok da uğraşmadığımız, içimizde var olan, ama kıyılara köşelere sıkışmış, yaşama sebebi güzelim huzur. Az bulunan şeyler her zaman çok kıymetlidir ya; yüzünü birazcık gösterip çabuk kayboluverdiğindendir, huzurun da kıymeti.

Huzurumu bulduğum resimlerimden birini sizlerle paylaşmak isterim bugün.

Sevgiyle ve huzurla kalın...

Eşime Hitaben...

Bugünü eşime adamak istiyorum, aslında her günüm onun. Bugünün ayrı bir önemi var; evliliğimizin üzerinden tam 5 ay geçti, o yüzden özel bir güne özel bir blog yazısı olsun istedim...

Birimde bayanlar çay muhabbeti:)

Birim

Eveeet, Ayşe arkadaşımızın ısrarı üzerine böyle bir etkinliğe girişmiş olduk, aslında fena da olmadı JJ Tabii erkeklerimiz sadece yemeyle yetindiler o ayrı. J Bayanlarımız da çoğunluk olarak tatlıcı olduğumuzu bir kez daha gösterdik. Bendeniz arkadaşların deyimiyle maharetlerimi gösterdim. Un kurabiyesi, haşhaşlı kek ve patatesli muffinlerimle sahalara çıktım.JJ

Yalnız İmran’ın kurabiyesi, Sezin’in ıslak kek’i, Burcu’nun incir tatlısı bence çok güzeldi. J Pınar’cım, Elif’cim ve İrem’cim sizler için kesenize bereket demek istiyorum, yapmasanız da katkılarınızdan ötürü.

Günün en önemli kişisine sıra geldi: Ayşeee, günlerce tuzlu yapın diye başımızın etini yedi durdu, ve sağ olsun bol tuzlu bir sarmayla güne adım attı J, kızmıyorsundur umarım böyle dedim diye, hem ev kadını, hem iş kadını, hem de anne olması çok zor tahmin ediyorum. Ben hala iş kadınlığı ve ev kadınlığında bir ipte sallanan cambaz gibiyim…

Bu arada dünden hepinizin ellerine sağlık, bugün Beraat kandili, kandilin sevabına rabbim nimetlerimizi kabul etsin. Bugün de Denizciğimin elinden ilk kandil simidimi tattım, yine On numaraydı, Allah kabul etsin. Herkese de şimdiden afiyet olsun. Lütfen dualarınızdan bizleri eksik etmeyin bu gece…



Nerden Aklıma Esti Kimbilir, dün bütün gün gezdim şehri şöyle bir...

Galata’nın dar sokakları, Dolmabahçe’nin büyülü manzarası, Yıldız’ın o çıkılması zor yokuşu, Taksim’in kalabalık, işlek İstiklal’i, Karaköy iskelesi, Beşiktaş sahili, Fındıklı’nın koca çınarları, Üsküdar’ın incisi, Kız kulesi, hepsinin de ayrı ayrı anıları yok mudur içimizde? Defalarca geçmemiş miyizdir bu yerlerden? İstanbul’da olmak bambaşka bir şey, bu havayı koklamak çok tuhaf bir şey... Hem kalabalığından yakınıyorsun hem de vazgeçemiyorsun… Bağımlılık bu olsa gerek.

Hafta sonu etkinliğimiz ve yolculuk çilesi :):)

Ne derttir şu yolculuk… Gitmeye heves edersin, gidiş yolunu ayarlarsın, bütçene göre aracı seçersin ( uçak mı, otobüs mü? ) sonra da gün gelince, “ah keşke gitmeseydik, bu yorgunluğa değer mi diye hayıflanırsın” o anın keyfini çıkarttığını, mutluluğunu unutarak L Nankör müyüm acaba ben birazcık?

Ruhumun Huzurunu Bulması için...

İnsan ruhunun huzur bulması için neler yapar? Bileniniz var mı? Ya da yorum yapmak isteyeniniz?

Ben kendimi bildim bileli, içimdeki sesi bulduğumdan beri hep huzurumu ararım.