Kime bakmıştınız?? :):):)

Ben bu Allahımın özene bezene yarattığı bebişi ne zaman görsem, hem şükredesim hem de gülesim geliyor :) Ama bakar mısınız? Nasıl da meraklı gözlerle poz vermiş :) En mutsuz anınızda bu foto karşınızda dursa üzülmeniz mümkün olur mu hiç?

Daha Anneliği tatmadan bu hissettiğim özlemi, duyguyu, kelimelerle nasıl ifade ederim bilemiyorum... Biz kadınlar, bu dünyada bir Anne adayı olarak daha doğmamış bebeklerimizin emanetçileriyiz. Onların bir hamur olduğunu düşünerek, nasıl, ne şekilde yoğuracağımıza bizler karar veriyor olacağız. O yüzden bu hassas konuda üzerimize o kadar büyük bir görev düşmekte ki; tarif bile edilemez, yaşamak gerek sanırım. Onu layığıyla yetiştirmek, bu dünyanın güzelliklerini tattırıp, çirkinliklerinden, kötülüklerinden korumak, aklınıza gelecek ne varsa herşeyini bizler öğretiyor olacağız. Biz, kadınlara verilen belki de en kutsal emanet bu, Annelik, bir çocuğa sahip olmak. Umarım bir gün bende Rabbim nasip ederse ileride olacak çocuğumun "Annecim, Allah senden razı olsun emeklerin için!" diyebileceği bir Anne olmayı başarırım. Hayırlısını yaşamamızı nasip etsin inşallah.

Bu arada bu hafta Blog'umun yavaşlığı konusunda çok mutsuzum, Eşimin Blog'umda uyguladığı değişimden ötürü görüntü güzelleşmiş olsa da sayfada dolaşabilme çok ağırlaştı, yazı bile eklerken çok zorlanmaktayım. Önümüzdeki hafta sonu yeniden düzeltmiş olacağız. Geçici zorluktan dolayı üzgün olduğumu iletmek isterim...

Sevgiler...